dr. JEM (Judith) Klostermann

dr. JEM (Judith) Klostermann

Onderzoeker beleidsprocessen

Ik ben afgestudeerd als bioloog en werd daarna adviseur milieubeleid bij TNO. Terwijl ik daar werkte, begon ik me af te vragen of een duurzame samenleving überhaupt haalbaar is. Om meer te weten te komen over de menselijke aspecten heb ik een PhD gedaan, wat resulteerde in een proefschrift over de sociale constructie van duurzaamheid. Sinds 2003 werk ik in Wageningen als hybride wetenschapper, waarbij ik kennis uit de bestuurskunde en de sociale wetenschappen toepas in de domeinen klimaatverandering, water, natuur en landbouw. Technisch geschoolde mensen vragen zich vaak af waarom goede ideeën niet gewoon in de samenleving worden geïmplementeerd. Ze zien hun oplossingen als politiek neutraal. Mensen zonder technische achtergrond voelen de politieke lading van de technische oplossingen aan, maar wanneer ze in gesprek gaan met natuurwetenschappers, worden ze afgeschrikt door de ingewikkelde technologische discussies. Ik probeer bruggen te bouwen tussen deze twee groepen. Ik heb net genoeg kennis om de natuurwetenschap te volgen; en voldoende kennis hoe mensen denken en functioneren om een verbinding te maken en een dialoog te faciliteren.

Enkele voorbeelden van projecten die ik doe:

Gebruikers betrekken bij de kwaliteitsborging van de Copernicus Climate Data Store (CDS): De CDS heeft tot doel iedereen in Europa en daarbuiten te bedienen met klimaatinformatie. Er zijn grote datasets beschikbaar, evenals softwaretools om de gegevens te analyseren voor specifieke doeleinden van de gebruikers. De CDS is ontwikkeld door klimaatwetenschappers en softwarespecialisten en is nog niet bruikbaar voor minder gespecialiseerde gebruikers. Door verschillende soorten gebruikers te betrekken komen we tot een advies hoe de CDS haar gebruikersgroep kan uitbreiden.

Communities of practice in gemeenten om de resultaten van het URBANFLUXES-project te bespreken: In dit project werden micro-meteorologische benaderingen toegepast om erachter te komen hoeveel warmte de mens toevoegt aan het stedelijke hitte-eiland, bijvoorbeeld bij slecht geïsoleerde woningen. Het was uiteindelijk niet mogelijk om de antropogene warmte te berekenen omdat er te veel onzekerheden waren. Alle betrokkenen hebben wel veel geleerd over klimaat in de stad.

Onderhandelen over onzekerheden in de Zuidwestelijke Delta van Nederland: De Deltawerken hebben harde barrières gecreëerd tussen zeewater en zoetwater. Om de natuur te helpen wordt meer interactie tussen zout en zoet water bepleit, maar er bleken veel verschillende opvattingen te bestaan wat ‘zout’ of ‘brak’ of ‘zoet water’ eigenlijk betekent. Deze verschillende opvattingen blokkeren gedeeltelijk het proces naar een compromis tussen belanghebbenden.

https://www.wur.nl/nl/show/Prettig-Groen-Wonen.htm